We hebben gevaren vanaf Terre-de-Haut naar Sint Maarten, en bij die oversteek hadden we een scheepsovername. In die scheepsovername was ik deckhand. Dat is een positie waarbij je onderhoud van de boot doet en helpt met de zeilen omhoog of omlaag halen. Dat vond ik een leuke positie, omdat je dan veel doet met zeilen.
Wiebe, de eerste stuurman heeft ook nog tijdens de oversteek een les gegeven over de commerciële zeilvracht, wat ik echt super interessant vind. Hij werkt naast de Wylde Swan op de Très Hombres, een zeilvrachtschip die verschillende goederen vanaf Nederland naar de Carieb brengt en weer andere goederen mee terug neemt. Dat vond ik echt super interessant. Het was een leuke les, en Wiebe weet er veel vanaf.
Toen we op Sint Maarten aankwamen mochten we op land, en daarbij hebben we Matthijs ontmoet. Hij woont een half jaar op Sint Maarten nu, en het was heel erg leuk om hem te ontmoeten. Het was super toevallig, want Benthe, een andere trainee, kende hem ook van de basisschool. Matthijs wist heel veel te vertellen over het eiland, wat heel erg leuk was. We hebben hem gesproken over het leven daar en wat hij allemaal deed op Sint Maarten. Die avond was er bonte avond, waarbij sommige mensen acts hebben gedaan en we een feest hebben gehouden.
De dag daarna was het happy day. Daarin gingen we de hele boot schoonmaken, en het dek. We werden opgesplitst in groepjes, waarna we om de anderhalfuur door wisselden. Ik heb uiteindelijk 3 uur het dek geschrobd. Je moest dan eerst het dek natmaken met zeewater, daarna er zeep overheen strooien en met een ijzerspons het dek schrobben. Dat was echt super zwaar omdat je veel druk moet zetten op die spons.
De volgende dag was het helaas tijd om afscheid te nemen van de crew die aan boord bleef, en dat was echt moeilijk. Ook moesten we afscheid nemen van de boot en gingen we in groepjes van de boot af, en met de motorbootjes naar het vliegveld.
Toen begon de terugreis naar Nederland. We vlogen eerst naar Parijs, wat zo'n 8 uur vliegen was. Daarna was er een overstap van 2 uur en vlogen we door naar Amsterdam. Daar zagen we onze ouders weer en namen we afscheid van de groep.
Nu zit ik weer thuis, en tot nu toe is er niet heel erg veel veranderd. Het is raar om weer thuis te zijn, omdat je 7 weken lang met andere mensen op een boot hebt geleefd, en dat veranderd je. Ik merk dat ik meer respect heb gekregen voor de omgeving en de natuur, omdat ik bijvoorbeeld heb gezien wat een orkaan kan doen op een eiland.
Ik wil iedereen die heeft gedoneerd nogmaals bedanken, zonder jullie was deze ontzettend toffe reis niet gelukt! Dit was een ervaring die ik nooit zou hebben gekregen zonder jullie en daar ben ik ontzettend dankbaar voor.
Ook wil ik de groep bedanken omdat jullie deze reis super leuk hebben gemaakt en heel erg gezellig. Later we snel weer een keer afspreken!
Dit was mijn laatste blog. Misschien tot ooit, als ik nog meer zeilavonturen ga meemaken. Die komen dan op deze website te staan.
Groetjes, Noortje